ayoko nga ganitong pakiramdam
nakaupo ng tahimik...
ang bibig hinde umiimik...
pero ang utak nag hihimagsik...
may gustong kumawala...
may gustong makalaya...
habang nag lalakbay diwa...
may mga bagay na sumariwa...
mga bagay na gusto kong makita...
pero kahit anong gawin...
ang alala ay hinde na pwdeng nakawin...
pag aari na eto ng kahapon....
eto ba ang sken ay nakalaan...
wala naman iba pang paraan...
para makasama..
para makasama kang muli...
ayokong sarili ay pahirapan,
pero hinde ko maalis...
ang iyong alaalang matamis,
na unting unting naging mapait...
kapalarang kay lupit...
tumayo ng marahan...
pag kabalisa, nais gawan ng paraan...
humanap ng ka-kwentuhan...
sa labas ng pintuan, merong namataan...
habang nag lalakbay ang katawang lupa,
lumilipad ang iyong diwa...
hinde maintindihan, ang gusto mong makita..
may gusto kang gawin,
pero hinde maaari,
pagkat ang hinaharap, ay nawawala...
ang iyong alaala,
ay nagsisilbing lason...
na unting unting pumapatay sa aking katauhan...
nalulunod ako sa kasalukuyan...
kasalukuyan ng iyong kawalan...
ang iyong alaala,
kahit anong pilit na isa walang bahala...
lalo lamang nag papalala,
ng nadarama...
nadaramang kalungkutan,
na ikaw lamang,
ikaw lamang
ang makakapag bigay ng lunas....
pero batid kong......
huli na...
wag naman sana